Nöbetçi Eczaneler
Dünya evine giren 3’üncü çocuğu, Gazeteci kızı Özlem Şeyma Yılmaz’ın 05.10.2025 pazar günü yani bu yazının yazıldığı gün günlerdir yaşadığım düğün telaşımız için olan bir gazeteci olarak hem pazar günü saat: 19.00’da İstanbul Aydos’ta ki kır bahçesi, Saklı Bahçe’de bu mutlu gününe davet ettiği dostlarıyla birlikte gerçekleştirmeyi düşündüğü düğün telaşı, hem de memleketi Ardahan’ın yanında ülke ve dünya gündemini takip etme telaşı içinde yazılması gerekenlerin yazılmadığını görmek üzücü..
Çünkü, başta 33 yıldır bir türlü 3. lige çıkamayan futbol takımının çaresizliği, bir çivi çakılmayan Organize Sanayisi, bir türlü bölünmüş yolları bölünemeyen yolları gibi alt yapısı olmadığından bozuk olan şehir içi yolları diğer yandan biri, rayları sınırlarına kadar uzamış ama trenlerin duracağı üzerine ne bir durak nede bir Antreponun olmadığı demiryolu olmak üzere üç gümrük kapısının olduğunu..
Başlatılan imza kampanyasından haber alınmayan havaalanı isteği..
Güçlü bir lobi çabası içinde olduğu.. Ancak bu rüyasının başta KAI, KAISİAD, KAIFED gibi Ardahan adını gölgeleyen diasporanın olmak üzere lobiciliği nenelerinin lobiyesi sanan sanal Ardahan sevdalıları ve çeper dibi diaspora bugüne dek yüzünde gerçekleşemediğini..
Ve bunlar yazılmayınca hemen unutuluverildiğini biliyor musunuz?
Bilmem ama bu memleketin sorunlarının yazılmadığı, yazılamadığı anda hemen gündem de düştüğü, unutulduğu, sorunların yazılıp, gündeme getirilmediği halı altına değil, bozuk yollarının altına süpürüldüğünü iyi bilenlerdenim..
Öyle ki kendi gazete ve medyasını görmezden gelip, Ardahanlının çokta görüp, alıp okumadığı gazete eklerinde memleket kurtarıcı kesilenler başta olmak üzere Ardahanlıların kendisi Ardahan’ı ve sorunlarını unuttuğu bir memleket Ardahan..
Örnek mi bakın başta ŞAP olmak üzere bozuk köy ve yayla yollar olmak üzere onca sorun ve sıkıntının yaşandığı yazdan bu yana kimsenin bu yönde ses seda çıkarmadığını göreceksiniz..
Ve başta Göle Derneği kahvaltı ile federasyon gece ile iki cephede kurtardığı Göle dernekleri gibi çoğu tabela ve cep derneği olarak suçlanan değil, bilinen birbirilerine çelme takmaktan öte bir yere varmayan dernekler, federasyonlar ve ortada olmayan konfederasyon olmak üzere bir araya gelmekten korkan, ama yeri geldiğinde memleket kurtarıcısı kesilen iş insanları..
Bir araya gelmekten korkan vekilleri, belediye başkanları, aydınları, ileri gelenleri..
Çocuklarının görmediği memleketin kendileri gibi nasıl unutulduğunu anlamazlar..
Ve kendileri, siyasileri, aydınları, dernekleri gibi memleketi unuturlar, kendilerinin de unutulduğunu anlamadan..
Evet yazılmayınca kısa sürede unutuluveren bir memleket ve insanları var karşımızda..
Ve bu unutkanlığın her geçen gün artarak devam ettiği kobuğ yemişler çobir memleketin nasıl olup, öncelikle kendi insanlarınca hatırlanacak bir şey yapmalı bilmem ama bizim elimizden sadece yazmak gelmekte..
Neyse biz yine yazalım, yazdıkça da olanları anlatmaya ve bir yazandan düğünümüze konuklarımızı davet edip, karşılamaya diğer yandan da yazmaya devam edelim, edelim ki; yazılmayanları yazan birilerinin olduğunu bu yazıyı okuyanlara, yazılmadıkça unutulanları anlatalım..
