Biz 78 kuşağıyız
Ölene dek bırakmayacağız hayatın içinde teğet geçen küçük mutlulukların yakasını…
Yüzümüzden, titreyen ellerimizden hiç bir şey istemeyin
Bakışlarımızdaki masum çocuğa uzatın ellerinizi
Korkmayın
Kir bulaşmaz
Yıllanmış sevdalara
Kibirden arınmış umutlara yıkandık…
Bizim kuşak bir acayiptir Deniz kızı
Biz sevdiklerimize bile “seni seviyorum” deme ayıbının(!) ancak bir “itirafçı”ya yakıştığını düşünürdük
Axaaşlar ne derdi sonra!
Hey haaattt…
Dudaklarımız sevgiliye de şarabada tövbekardı
Bütün güzel şeyler bize yasaktı!
Hem zaten “Devrimden sonra” her şey daha güzel olacaktı…
Ve fakat;
-Devrim çocuklarını yerdi
Biz bunu biliyorduk
Olsun bizde gönüllerde yaşardık…
Ne devrim olmuştu
Ne sen aynı sendin
Ne şarabın tadı aynı tattı
Üstelik Kürdçe de hala yasak!
Olsun
Canın sağolsun Deniz kızı
Biz yine yapacak bir devrim buluruz
Sen çok yaşa Deniz kızı